20080501

Χωρίς επιζώντες








Κοίταξέ με από την αρχή

είμαι περισσότερο αυτά που δεν τόλμησα

είμαι εκείνος που θα ήθελες

αλλά δεν έγινα από πείσμα

ένας σωρός σκονισμένα όνειρα στο πάτωμα

άπλυτα ποτήρια στο νεροχύτη

τσαλακωμένα ρούχα στη ντουλάπα



το καμμένο φως στο διάδρομο που

δεν άλλαξες ακόμα

είμαι






Είμαι μια σειρά Κυριακές καταδικασμένες

στην επανάληψη




βυθισμένες στη σιωπή.