Ξύπνησα νωρίς από το βόμβο μιας μηχανής
στρογγυλά γλυκά με γλάσο λεμονιού απλωμένα στο τραπέζι
έλα να δώσουμε χιλιάδες ψυχαναγκαστικά φιλιά
να σμίξουμε με σμήνη απείθαρχες πεταλούδες
είδα το μέλλον του έρωτα και είναι πλαστικό
το πρωινό ήταν γεμάτο μικρές πολύχρωμες επαναστάσεις
χαρτονένια κουτιά γάλα και μεγάλες σε ηλικία
δεσποινίδες που έκαναν ελεύθερη πτώση με την
προσδοκία να προσγειωθούν στην αγκαλιά
ενός ιππότη ή έστω ενός πυροτεχνουργού
έλα να διακόψουμε με αυθάδεια τα γενέθλια ενός σκύλου
να γελάσουμε με γλυκόπικρα αστεία και να
ράψουμε φορέματα από το μετάξι παλιών αλεξίπτωτων
να σε αγγίξω με τέτοιο τρόπο που να κοκκινίσει
η ταπετσαρία, απόψε η νύχτα θα είναι φτιαγμένη
ισομερώς από αλεύρι, κόκκινα στρατιωτάκια
και αστέρια που θα πέφτουν μην έχοντας πια
τίποτα να χάσουν.
