Χαμογελώντας, έβγαλε το καπέλο του και μέτρησε ένα ένα τα
λεπτά
μέχρι τις έξι, έπειτα, μάλλον επειδή ήθελε να είναι
τυπικός
χάθηκε απλά, χωρίς φωτιές και παφλασμούς. Μερικοί τον
έψαξαν στο φως,
κάποιοι τον γύρεψαν χωρίς τύχη στα σκοτεινά.
Στο σπίτι του μόνον ένας λιτός σημαιοστολισμός και
αγκάθια ένα σωρό
από φυτά αλλόκοτα, πολύχρωμα. Άδειοι οι τοίχοι, τα παράθυρα γυμνά
από στολίδια, τίποτα στα ράφια, μόνο πάνω στα παλιά
σανίδια γραμμένο βιαστικά ‘’ το τέλος δεν φαίνεται από εδώ’’.
