Μια μέρα θα μαζέψω τις ήττες μου σε ένα καλάθι
Οι ψίθυροι θα πάψουν, θα φάω τις καλημέρες μου για πρωινό
Θα κόψω το πόδι της φωνής μου και θα γεμίσω ηλιοτρόπια
τα μάτια μου, το ψυγείο και τη συνείδησή μου
Θα έχουν επιτέλους τα Σάββατα την τιμωρία που τους αξίζει.
Οι ασημένιες γραμμές από σάλιο που αφήνω στο κορμί σου
θα δείχνουν στα πλοία σου το δρόμο
Κι εγώ θα αποκτήσω ένα κομμάτι ύπνο αθώο, δίκαιο
Πολύχρωμο και βαθύ σαν οργασμό.
