20080314

Υπέρυθρο













Τα ποδήλατα των ονείρων μας στο βυθό της θάλασσας
το αγκίστρι της επιθυμίας βαθιά στην καρδιά μας
.
.
.
.
Δεν σε ρώτησα

(δεν απάντησες)

μύρισε άνοιξη
το ψυγείο γέμισε μικρά σημειώματα
τα χέρια γέμισαν άνθη κερασιάς
τα μάτια μου λαχτάρα


το αμάξι ξεκίνησε
η πόρτα έκλεισε
το ποδήλατο βγήκε στον αφρό
ξημέρωσε
χάθηκε το γεγγάρι

(μην απαντήσεις)

(εκείνο το βράδυ-σε εκείνο το θάλαμο-σε εκείνες τις καρέκλες)


ναι

χάθηκε το φεγγάρι

αν ποτέ υπήρξε πραγματικά










και η χαρά κράτησε

όσο περίπου κρατάει ένα τσιγάρο.
.
.
.