Mέσα, έξω και κάτω αριστερά

 
 
 
 
 
 
Υπάρχει ένα νόημα σε αυτόν τον κόσμο,
ανάμεσα στα ανούσια χρόνια και στις γεμάτες ζωή στιγμές
όλος ο χαμένος χρόνος στα φανάρια
οι άνθρωποι που χαμογελούν γιατί έτσι πρέπει
η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο τίποτα και στο καθόλου
ανάμεσα στους κάφρους γείτονες
είναι ο γάτος που κοιμάται στα πιο απίθανα μέρη
είναι τα όνειρα που έρχονται σε κύματα
δώσε μου μια χούφτα ψίχουλα για τα πουλιά
λίγα από το αίμα σου για τη θυσία
μια δεκάρα που βρήκες στο δρόμο
λίγο σάλιο το πρωί στο μαξιλάρι
και να, το ξόρκι είναι έτοιμο.


Tο νερό ακολουθεί το δικό του μονοπάτι
στο γυμνό δέρμα
δεν μετανιώνω για εκείνο το βράδυ στο Portsmouth
ούτε για τα ξερά μου χείλη το πρωί.
Θα φτιάξω μια μέρα έναν χαρτη με όλες μου
τις υποσχέσεις, τους φόβους, με όλες τις γωνίες που δεν έστριψα
με όλα όσα με έκαναν να πιάνω τελικά τόσο λίγο χώρο στο δωμάτιο
και θα στον στείλω να με βρεις.
Ήμουν κι εγώ κάποτε 25 ξέρεις...




Έπρεπε να δεις τα μάτια του εκείνο το πρωί
που ξύπνησε και κατάλαβε ότι όλα ήταν ένα όνειρο