Μαύρη αγορά

Να γίνει κι αυτό κάτι χειροπιαστό, όπως τα κόκκαλα κι η βροχή,
όπως μια φλέβα που χτυπάει ψηλά στο μέτωπο, όπως τα μάτια που κοιτούν
πέρα από τους τοίχους,να γεμίσει η νύχτα εκπλήξεις και κεραυνούς και να γίνει ο κόσμος
λίγο πιο πιστευτός, να έρθουν όλα πιο κοντά, να εξηγηθούν τα σύμβολα
τα ανεξήγητα και τα σημάδια στα χέρια να γίνουν λέξεις.

Τέτρακόσια ενενήντα δύο βήματα για να φτάσουμε σε εκείνη τη γωνία,
ήταν λάθος, ποιός ξέρει, γεμάτο φωνές και καπνό το δωμάτιο,
δέσε μου τα πόδια να μη φύγω, κι ας μην έχω που να πάω,
πέρασε κι αυτό, σώπασε, μη μιλάς, μόνο ο Θεός ακούει πραγματικά
γι αυτό μας ψάχνει απεγνωσμένα, όλοι θέλουν κάποιον να του βάψουν τα χείλη μπλε
όλοι θελουν κάποια στιγμή να ακούσουν ένα ψέμα, όλοι έχουν μέσα τους
μια θάλασσα γεμάτη πνιγμένους και κάποιοι, αν μπορούσαν, αν ήξεραν,
θα έκαναν ξανά τα ίδια λάθη.

Έλα να μπλέξουμε τα χέρια μας, έλα να βραχούμε επιτέλους, έχω σιχαθεί
τους ανθρώπους με τις ομπρέλλες, η βροχή είναι η ύστατη προσπάθεια του ουρανού
να μας ξεπλύνει τις αμαρτίες.