Λες να πετάξω
να περάσω μέσα από τις ανάσες των τυφλών
να δω τα φίδια στον χορό τους
να θάψω το σώμα μου στην άμμο
τι άλλο υπάρχει εκεί έξω να δω
να νομίζω αιωνίως και να παραμυθιάζομαι
κουράστηκα, με κούρασες, δεν ξέρω
να χορταίνω από το λίγο μου
να διψώ για το νερό που ξεδιψά για πάντα
ξέρεις κάτι;
όταν έρθει εκείνη η ώρα
μη πιστέψεις
ούτε λέξη.
Λησμόνησα, ξέχασα, δεν θυμάμαι πια
όλα μάταια
όλα μάταια σου λέω
σε τούτο τον κόσμο και μέσα μου
Αθόρυβα, μη ξυπνήσω το γάτο,
μάζεψα το τελευταίο σου χαμόγελο
το έκανα θηλιά και κρεμάστηκα.
