Δείπνησα ανήσυχος και λίγο βρεγμένος από τη βροχή, έξω σκοτάδι
και ησυχία και ο θόρυβος του νερού που χτυπάει στο τζάμι, οι περισσότεροι κρύβονται
από τη βροχή αλλά όχι εσύ, άραγε υπάρχουν σημεία στο κορμί μας που δεν τα έχει
αγγίξει ποτέ κανείς εκτός από το νερό, ήπια λίγο κρασί και κατάλαβα ξαφνικά
γιατί οι άνθρωποι ερωτεύονται και γιατί οι Δευτέρες έχουν φαρμάκι στα δόντια
τους, αν ήσουν εδώ θα σε ρωτούσα να μου πεις για αλλόκοτες φράσεις που έλεγες
μικρή και για τα σημάδια στο κορμί σου, για λάθη που καίγεσαι να ξανακάνεις, για την
αγάπη των σκύλων και για εκείνο το πρωινό που όλα πήγαν τόσο καλά που δεν
έβγαζες κανένα νόημα κι απέμεινες ξαπλωμένη στο κρεβάτι να αναρωτιέσαι γιατί.