Αυτά τα χείλη είναι η συνείδηση μέσα
σε άλλα έργα, κλεμμένα, το πιστόλι και ο ήλιος
είναι λύσεις προφανείς, οι καμπύλες του κορμιού σου
διδάσκονται από τα λάθη και τα σημάδια στα σύννεφα,
όλα μου τα άρθρα δεν έχουν καμία σημασία,
των πολλαπλών σκιών μου τα αληθινά εργαλεία
θα φανούν.
+
Αυτά τα παραμύθια που λέμε στον εαυτό μας
όταν η συνείδηση μας κακοποιεί, η αυξανόμενη πίεση
να σφάξουμε κάτι γιατί πονάμε μας δίνει κουράγιο
να κολυμπήσουμε μέχρι την άλλη άκρη της λίμνης,
κι εσύ, που αναρωτιέσαι για τη σημασία των μνημείων
και εκείνης της ωραίας ιδέας που είχαμε κάποτε
είμαι μέσα.
+
Αυτοί οι κύβοι θα μας προφυλάξουν από τις ανήθικες
σκέψεις μας, οι ανασαίνοντες εαυτοί μας θα μας σώσουν
από το κούνημα της θάλασσας, το να σου δείξω τον πλήρη
χαρακτήρα μου δεν είναι στα σχέδιά μου, αλλά κάτω από
τα φανταχτερά καπέλα μου και πίσω από τις δικαιολογημένες
επιστολές στις τράπεζες νομίζω είμαι εσύ
πάντα ήμουν.
