Η παλιοπαρέα (κακή ποίηση)

Με την πρώτη βροχή 
τα μαλλιά της έπιασαν να ανθίζουν 
στο χαμόγελό της απαντήθηκαν όλες οι ερωτήσεις 
που δεν τόλμησες ποτέ.

Είμαι σχεδόν σίγουρος
σχεδόν σίγουρος ρε αλήτη
πως όταν καταλάβεις ποιο τραγούδι σου ταιριάζει 
θα έρθεις και θα μας το τρίβεις στα μούτρα όλη μέρα.

Μετά ζήτησες να στρίψεις από τον καπνό μας
γιατί ήμασταν πολύ ταραγμένοι και καλά για να σου στρίψουμε εμείς
λες και δεν έχουμε ξανακούσει κρύα αστεία και κακή ποίηση
λες και δε μπορούμε να ξεχωρίσουμε το χαμόγελο από τον οίκτο.

Όταν βγήκαμε έξω ήταν όλα εντελώς λάθος και 
εντελώς μούσκεμα και εντελώς Σάββατο
στην άλλη άκρη του στενού ένας σκύλος άρχισε να κλαίει
όχι για εκείνον, όχι για εμάς, απλά κρύωνε.