20080618

Το Κόκκινο Τετράδιο της Μνήμης







Λες να πετάξω

να περάσω μέσα από τις ανάσες των τυφλών

να δω τα φίδια στον χορό τους

να θάψω το σώμα μου στην άμμο

τι άλλο υπάρχει εκεί έξω να δω

να νομίζω αιωνίως και να παραμυθιάζομαι

κουράστηκα, με κούρασες, δεν ξέρω

να χορταίνω από το λίγο μου

να διψώ για το νερό που ξεδιψά για πάντα

ξέρεις κάτι;


όταν έρθει εκείνη η ώρα

μη πιστέψεις


ούτε λέξη.


Λησμόνησα, ξέχασα, δεν θυμάμαι πια




όλα μάταια

όλα μάταια σου λέω

σε τούτο τον κόσμο και μέσα μου










Αθόρυβα, μη ξυπνήσω το γάτο,


μάζεψα το τελευταίο σου χαμόγελο

το έκανα θηλιά και κρεμάστηκα.



20080611

Celcius 34








Οι θεοί κοιμούνται βαριά

τους ακούμε να ανασαίνουν στο σκοτάδι

στη θάλασσα και στα φύλλα των δέντρων.

Γυρίζουν στον ύπνο τους, και περιμένουν.




Κι εμείς, αλίμονο, δεν έχουμε τι άλλο να θυσιάσουμε.




20080605

Τέσσερα μεγάλα βήματα και ένα μικρό









Στη δική μου αστάθεια ποντάρω, στην ανθρώπινη υπόσταση, όχι ότι έμαθα από τα λάθη μου, την πυξίδα ακόμη δεν έμαθα να τη διαβάζω και από τα φώτα που με τυφλώνουν δεν έβγαλα κανένα νόημα. Χωρίς κραυγές και υστερίες, ξαπλωμένος σε μαύρα σεντόνια ξενοδοχείων, θα ζήσω τις μέρες που μου αναλογούν και φεύγοντας θα αφήσω πίσω λίγες στάλες παράπονο και μερικά αποτσίγαρα στο τασάκι.




20080603

Late Night Drama