Το Φεγγάρι και το Θυμωμένο Σπίτι

Ο δρόμος

ο παράξενος

ο δικός σου.

Κανενός άλλου.

Η συνάντηση

Μια Ελπίδα, μια Υπόσχεση και ένα Σάββατο συναντήθηκαν τυχαία.

Ανοιχτό παράθυρο στο στενό

Μια γυναίκα σιδερώνει

Ένα άνδρας

διαβάζει εφημερίδα

και καπνίζει

Εκείνος φοράει ένα φανελάκι

Εκείνη μια ρόμπα με λουλουδάκια

Στην τηλεόραση παίζουν ειδήσεις

Παιδία δεν έχουν

Στους τοίχους της κουζίνας υπάρχουν πράσινα πλακάκια

και ένα ημερολόγιο με εξωτικά νησιά

Δεν μιλάει κανένας

Ψηλά, πάνω από το ρολόι, ένας εσταυρωμένος τους κοιτάει με γερμένο το κεφάλι

Το ρολόι κάνει τικ τακ. Οι ειδήσεις δείχνουν αθλητικά.

Το φουρνάκι κάνει τιιινγκ και επιτέλους

το φαγητό είναι έτοιμο.

Που θα πάει

σκέφτεται

θα ξημερώσει

θα ξυπνήσω από αυτόν τον εφιάλτη

Αλλιώς τη γάμησα

Κάποτε, μια Ελπίδα, μια Υπόσχεση και ένα Σάββατο συναντήθηκαν τυχαία.

Δεν τα βρήκαν μεταξύ τους

δεν ταίριαζαν τα χνώτα τους βρε αδερφέ

Το Σάββατο τους τίναξε τα μυαλά στον αέρα με ένα πιστόλι.

Από τότε, τα βότσαλα στο ημερολόγιο της κουζίνας είναι κόκκινα.

Και ο πλαστικός εσταυρωμένος στον τοίχο κοιτάζει πάντα

με γερμένο το κεφάλι.

(Everything) Under The Gun

''You don't have to say you're sorry

to look on further down the line

into the sun

too close at heaven

love is fine

but you can't hold it like a ...''

(The Sisters Of Mercy / Under the Gun - 1993)

http://www.youtube.com/watch?v=XozUZF3ml5w

Υπέρυθρο

Τα ποδήλατα των ονείρων μας στο βυθό της θάλασσας

το αγκίστρι της επιθυμίας βαθιά στην καρδιά μας

.

.

.

.

Δεν σε ρώτησα

(δεν απάντησες)

μύρισε άνοιξη
το ψυγείο γέμισε μικρά σημειώματα
τα χέρια γέμισαν άνθη κερασιάς
τα μάτια μου λαχτάρα


το αμάξι ξεκίνησε
η πόρτα έκλεισε
το ποδήλατο βγήκε στον αφρό
ξημέρωσε
χάθηκε το γεγγάρι

(μην απαντήσεις)

(εκείνο το βράδυ-σε εκείνο το θάλαμο-σε εκείνες τις καρέκλες)


ναι

χάθηκε το φεγγάρι

αν ποτέ υπήρξε πραγματικά










και η χαρά κράτησε

όσο περίπου κρατάει ένα τσιγάρο.
.
.
.

Μικρή Άρκτος

Τώρα τελευταία παρατηρώ

από τι είναι φτιαγμένα τα πράγματα

Διακρίνω τις ραφές στα μέλη των ανθρώπων

τις αλυσίδες που κρατούν τον κόσμο στη θέση του

Πήγα και μάζεψα μια χούφτα θάλασσα

Για τις δύσκολες μέρες

Σε θυμάμαι ακόμα

Φυσάει ένας νοτιάς και ο ήλιος δύει

όχι απόψε

όχι εδώ

όχι εγώ και όχι εσύ

Κάπου αλλού και κάποιοι άλλοι και κάπως αλλιώς

Εδώ μόνο μου λείπεις

Τίποτε άλλο.